Το ελαιόλαδο ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής στη Μεσόγειο από τα αρχαία ακόμη χρόνια γι’ αυτό και παράγεται με μεράκι έκτοτε. Συγκεκριμένα στη Λέσβο, η παραγωγή ελαιολάδου κατέχει βαθιές ρίζες γι’ αυτό και οι οικογένειες που το παράγουν χρησιμοποιούν από παλιά τις δικές τους παραδοσιακές μεθόδους για την παραγωγή του καταπληκτικού αυτού δώρου από τη φύση.
Σκεφτήκαμε, λοιπόν, ότι θα ήταν ενδιαφέρον να μοιραστούμε τις μεθόδους αυτές μαζί σας και να θυμηθούμε τα παλιά!
Παραδοσιακά, χρησιμοποιούσαμε νερόμυλους και πιεστήρια για να παράγουμε εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο, παρόμοιο με εκείνο που παράγεται σήμερα. Θέλετε να μάθετε πώς γινόταν η παραγωγή; Λοιπόν, φανταστείτε ένα όμορφο εργαστήρι με εκατοντάδες ελαιόδεντρα τριγύρω και παλιούς, πέτρινους, παραδοσιακούς μύλους να εποπτεύονται από παραγωγούς του νησιού.
Ας δούμε, λοιπόν, με λεπτομέρεια τη διαδικασία!
- Η περίοδος συγκομιδής άρχιζε το Φθινόπωρο, όταν οι οικογένειες του νησιού μάζευαν τις ελιές από τα δέντρα με τα χέρια, κάτι που πολλοί εξακολουθούν να κάνουν ακόμη και τώρα.
- Στη συνέχεια συγκέντρωναν τις ελιές και τις έπλεναν καλά για να αφαιρέσουν τα φύλλα, το χώμα και τυχόν άλλα ανεπιθύμητα υλικά που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την γεύση του ελαιολάδου.
- Με τη βοήθεια του παραδοσιακού νερόμυλου, οι ελιές αλέθονταν από δύο μεγάλους, περιστρεφόμενους τροχούς, οι οποίοι ονομάζονταν «Βόλια» και τελικά μετατρέπονταν σε πάστα ελιάς. Ο στόχος της σύνθλιψης των ελιών ήταν να σχίσει τη φλούδα για να διευκολύνει την απελευθέρωση του ελαίου που κρύβεται μέσα τους.
- Στη συνέχεια συνέλεγαν την πάστα ελιάς από τη μικρή μεταλλική πόρτα του μύλου και την αποθήκευαν σε παραδοσιακές θήκες. Αυτές οι θήκες διπλώνονταν και τοποθετούνταν η μία πάνω στην άλλη στην κάτω πλευρά του Πιεστηρίου.
- Το μείγμα από περισσευούμενο νερό και ελαιόλαδο εκχυλιζόταν σε ένα μεγάλο δοχείο, ώστε το λάδι να μπορεί σταδιακά να βγει στην επιφάνεια. Το νερό μέσα από ένα ειδικό στόμιο χυνόταν στο ποτάμι.
- Τέλος, το ελαιόλαδο αποθηκευόταν σε μεγάλα βάζα, τα λεγόμενα «Πιθάρια» για περίπου ένα μήνα, προκειμένου να πάρει την τελική του μορφή και να είναι έτοιμο για κατανάλωση.
Σήμερα, με την τεχνολογία να ακμάζει, τα μηχανήματα διαχωρισμού ελαιολάδου έχουν αντικαταστήσει τις παραδοσιακές μεθόδους παραγωγής και η παραγωγικότητα έχει αυξηθεί σημαντικά με την υιοθέτηση υδραυλικών συστημάτων πίεσης.
Στη “Mia Elia” βασικός στόχος μας είναι να συνδυάσουμε τη σοφία και τη γνώση που μας έχουν περάσει οι προηγούμενες γενιές με τα νέα τεχνολογικά μέσα, ώστε να παράγουμε αυθεντικό, εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο. Γι’ αυτό και συνεργαζόμαστε με το Ελαιοτριβείο “Πρωτούλης”.
Το να δημιουργούμε εξαιρετικές γεύσεις και να κάνουμε το ταξίδι της υιοθεσίας μοναδικό είναι οι βασικοί στόχοι του εγχειρήματός μας.
Κοινοποίηση
